عليمحمّد شيرازي در موارد بسياري به وجود مهدي موعود (عجل الله تعالي فرجه الشريف) اعتراف کرده و خود را تنها واسطه ميان آن حضرت با مردم، يعني «باب» شناسانده است که در بخش ادعاهاي بابيت به نمونههايي از آنها اشاره شد.
همچنين گذشت که عباس افندي در نوشتههاي خود عليمحمّد شيرازي را باب امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف) معرفي ميکند و در گزارش اعترافهاي عليمحمّد شيرازي، از وجود مهدي موعود (عجل الله تعالي فرجه الشريف) و انتظار ظهور آن حضرت مينويسد. بر اساس اعترافات موجود، عليمحمّد شيرازي مهدي موجود و منجي موعود شيعيان نيست.
برخي نويسندگان بهائي بر آنند که تعابير «حجت بن الحسن» و «بقيه الله» موجود در اعترافات عليمحمّد شيرازي را به حسين علي نوري برگردانده و بگويند مراد عليمحمّد از اين تعابير شخص حسين علي نوري است: «حضرت باب در اوّلين کتاب که بزرگترين آثار آن حضرت به شمار است راجع به حضرت بهاءاللّه چنين فرمود : يا بقيّة اللّه قد فديتُ…». (1) ولي اين تأويل و تحريفات باطل است، زيرا عليمحمّد شيرازي که مدعي منسب الهي است، بايد به زبان قوم سخن بگويد و در زبان شيعيان، مراد از «حجت بن الحسن» و «بقيه الله» کسي جز فرزند امام حسن عسکري (عليه السلام) يعني دوازدهمين امام شيعيان نيست.
پانوشت
1. مطالع الانوار، ص 12.
منبع: محمد علي پرهيزگار، فصلنامه انتظار موعود، شماره 53.
پیگیری مقالات در تلگرام با کلیک روی آدرس زیر:
Leave a Reply